Η απάντηση η δική μου θα ήταν μονολεκτική και θα ήταν η εξής: “καθόλου”.
Παρόλα αυτά και επειδή είμαι διαλλακτικός άνθρωπος και θέλω πάντα να μπαίνω στα παπούτσια του άλλου, με αφορμή το χθεσινό άρθρο του People θα διερευνήσω το θέμα και ας καταλήξουμε όλοι μαζί στο τέλος.
Ο γάμος, για να το πιάσουμε από την αρχή, είναι ίσως η πιο ευτυχισμένη στιγμή δύο ανθρώπων. Τουλάχιστον μέχρι την ημέρα που θα πιάσουν στην αγκαλιά τους το μωρό τους. Μέχρι τότε, υπάρχει μια κορυφαία στιγμή στην κοινή τους ζωή και είναι αυτή. Η νύχτα του γάμου τους. Η νύφη σχεδιάζει για μήνες το event, έχουν προηγηθεί δεκάδες ραντεβού, αναλύσεις, πρόβες νυφικού και σχέδια για να είναι όλα παραμυθένια και εκείνη την ημέρα συμβαίνει κάτι μαγικό. Η απόλυτη ένωση του ζευγαριού.
Αυτού του ζευγαριού.
Όχι κάποιου άλλου.

Τώρα πώς φτάνει ένας γαμπρός-to-be να κάνει πρόταση γάμου και να διακόπτει πρακτικά την ημέρα και τη χαρά ενός άλλου ζευγαριού είναι κάτι, που τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό δεν χωράει. Και θα υπάρξει ο αντίλογος -και τον ακούω- πως το είχαν συζητήσει, είχε πάρει άδεια από τον κολλητό του, ήταν συμφωνημένο… Όλα αυτά τα ακούω όμως, σαν μια μακρινή μουσική στα αυτιά μου.
Όχι κύριε, δεν μπορείς να κάνεις πρόταση γάμου στον γάμο ενός άλλου ζευγαριού. Γιατί εκείνη την ώρα κλέβεις κάτι. Κλέβεις τη λάμψη, κλέβεις την προσοχή, κλέβεις τον χρόνο. Και είναι βέβαιο πως ακόμα και όσοι καλεσμένοι χειροκροτούν, χειροκροτούν ελαφρώς αμήχανα και στο μυαλό τους με κεφαλαία γράμματα, υπάρχει το ερώτημα ΤΙ ΦΑΣΗ;
Ως γενική συμβουλή θα έλεγα πως οι μεγάλες στιγμές οφείλουν να έχουν μια πληρότητα οι ίδιες. Μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος χωρίς περισπασμούς.
Όταν πας σε μια κηδεία, δεν ανακοινώνεις μια εγκυμοσύνη, όταν πας σε μια γέννηση μωρού δεν ανακοινώνεις ένα αυτοάνοσο.
Και όταν πας σε έναν γάμο, δεν κάνεις παράλληλα μια πρόταση γάμου.
Αυτά από εμένα, με αγάπη και τρυφερότητα και κύριο μέλημα να προστατέψω τα ζευγάρια που μπορεί να είπαν «ναι, κάν’ το, δεν έχουμε πρόβλημα» αλλά μέσα τους να ένιωσαν πως ο φίλος τους παρενέβη στην πιο όμορφη στιγμή της ζωής τους.
Υπάρχουν άλλες 364 ημέρες και άλλες χίλιες αφορμές, locations και στιγμές για να προτείνεις στην αγαπημένη σου να σε παντρευτεί! Και πιστέψτε με, θα είναι πολύ πιο όμορφα και συγκινητικά αν αυτή η πρόταση δεν είναι μέρος ενός άλλου γεγονότος. Γιατί και η πρόταση γάμου είναι μια μαγική στιγμή και είναι όμορφο να τη ζήσει το ζευγάρι στην ολότητά της.
Με αγάπη,
Mυρτώ